اثر بخشی درمان شناختی– رفتاری مذهب محور بر تعهد سازمانی و اثربخشی سازمانی کارکنان ناجا

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی – رفتاری (cbt) مذهب محور بر تعهد سازمانی و اثربخشی سازمانی کارکنان ستاد فرماندهی انتظامی استان لرستان انجام شد. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر کارآزمایی بالینی، از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. در این پژوهش 40 نفر از کارکنان ستاد فرماندهی نیروی انتظامی استان لرستان به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایشی (20n=) و گواه (20n=) قرار گرفتند و پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه تعهدسازمانی و اثربخشی سازمانی تی سنگ به عنوان پیش آزمون بر روی دو گروه اجرا شد، سپس گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت درمان شناختی-رفتاری مذهب محور قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. در پایان، پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد و برای تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد فراوانی و شاخص های آمار استنباطی مانند تحلیل کوواریانس چندمتغیره با نرم افزار 20-spss استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و گواه پس از اجرای درمان شناختی-رفتاری مذهب محور تفاوت معناداری وجود دارد) 0.001>. (p به طوری که، میانگین نمره تعهدسازمانی و اثربخشی سازمانی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، می توان پیشنهاد داد که دوره های آموزشی و درمانی مناسب به منظور ارتقاء تعهدسازمانی و اثربخشی سازمانی کارکنان ناجا و هم چنین کارکنان سایر سازمان ها طراحی و به صورت دوره ای برگزار گردد.